
“U moet ook geduldig zijn en uw hart versterken, want de komst van de Heere is nabij.“
Jakobus 5:8
8 november 2025
Een wachtlijst voor diagnostiek of therapie; een langdurend protocol voor plaatsing op school; een jeugdbeschermer met een te hoge werkdruk; ouders met eigen problematiek; … Ons geduld wordt vaak genoeg op de proef gesteld. Begrip en frustratie wisselen elkaar af. Begrip hebben of grenzen trekken. Wat is in het belang van het kind? En wat is in het belang van mij? Wat is haalbaar en wanneer moet je je aanpassen? Tot waar reikt mijn geduld?
Wees daarom geduldig, broeders, tot de komst van de Heere. Zie, de landbouwer verwacht de kostbare vrucht van het land, en heeft daarbij geduld, totdat het de vroege en late regen zal hebben ontvangen. U moet ook geduldig zijn en uw hart versterken, want de komst van de Heere is nabij. (Jakobus 5:7-8).
Zo roep ik, de gevangene in de Heere, u op tot een wandel die de roeping waarmee u geroepen bent, waardig is, in alle nederigheid en zachtmoedigheid, met geduld, door elkaar in liefde te verdragen, en u te beijveren om de eenheid van de Geest te bewaren door de band van de vrede: één lichaam en één Geest, zoals u ook geroepen bent tot één hoop van uw roeping, één Heere, één geloof, één doop, één God en Vader van allen, Die boven allen en door allen en in u allen is. (Efeze 4:1-6)
De opdracht
Ik vind het typerend hoe dit Bijbelgedeelte begint met de opdracht. Wees daarom geduldig. Geen mitsen en maren, geen uitvluchten of argumenten. “Wees geduldig”. Maar waarom zouden we dit moeten doen? Jakobus verwijst naar het gedeelte hiervoor. Daarin is hij heel duidelijk over de zonden van de rijken. “U bent de weelde te buiten gegaan, u hebt uw eigen lusten gevolgd”. Ook Paulus legt in Efeze 4 uit waarom je geduldig zou moeten zijn, namelijk “om de eenheid van de Geest te bewaren door de band van de vrede”. Geduldig zijn omdat wijzelf zondig zijn; geduldig zijn om de eenheid te bewaren, om de vrede te bewaren, omdat dát is Wie God is. Omdat we naar Zijn beeld zijn gemaakt en we daarom dat beeld zouden moeten uitstralen op deze wereld. Geduldig zijn omdat de Volmaakte Heere beter weet wat nodig is dan wij als zondige mensen. Geduldig zijn omdat we daarmee de eenheid in Gods kerk kunnen bewaren tot Zijn eer. Broeders, wees geduldig!
De vrucht oogsten
Jakobus legt hier vervolgens de verbinding tussen geduld hebben en de oogst. Om vrucht te dragen moeten we de geduldig zijn tot de vroege en de late regen zijn geweest. Zaadjes hebben tijd nodig om wortel te schieten, om tot groei te komen, om uiteindelijk vrucht te kunnen dragen. Zaadjes hebben tijd nodig om de vroege en de late regen te óntvangen. God geeft de zaadjes in die tijd precies wat ze nodig hebben om uiteindelijk vrucht te dragen. Durven wij daarop te vertrouwen? Geven we God de tijd om Zijn werk te doen, of bepaalt onze planning wat er moet gebeuren?
Ons hart versterken
En dat brengt ons tot het belangrijkste aspect wat Jacobus noemt: “Versterk uw hart, want de komst van de Heere is nabij”. De tijd die ons gegeven wordt, de tijd waarin we geduld moeten hebben, kunnen we gebruiken om ons te oefenen in vertrouwen op God. We mogen leren om dienaren van dé Koning te zijn en Hem te laten bepalen op welke tijd dingen gebeuren. En als dat vragen oproept, dan mogen we die vragen stellen aan God. Hoe vaak bid jij als dingen voor jouw gevoel te lang duren? Als jij denkt dat het wachten niet meer in het belang van het kind is?
Zijn volmaakte plan
Ik denk terug aan die enorme wachtlijst voor diagnostiek, het wachten op reacties van alle betrokkenen en het adviesgesprek wat pas na een jaar kwam. Een jaar vol van oefening in geduld. En wat hebben we in die tijd veel geleerd over het kind, en over mezelf. Wat heeft het ons andere inzichten gegeven en wat zag het advies er totaal anders uit na dat jaar. Daar waar ik alleen maar de vertraging zag, werkte God. Hij werkte in het kind, Hij werkte in mij. En dat was écht in het belang van het kind. Durf jij te vertrouwen op God en Zijn volmaakte plan?