Vergeving
zeven maal zeventig maal
elke keer opnieuw
is liefde weer de taal
Vermaning
zeven maal zeventig maal
elke keer opnieuw
is bestraffing óók de taal?
27 juni 2025
We hadden ons voorgenomen om vertrouwen te blijven uitstralen. Wij zouden geen spullen verstoppen, geen deuren op slot gaan draaien. Iedere dag een nieuwe kans, vol vertrouwen tegemoet. Maar de keren zijn niet meer te tellen. Van trouwsieraden tot een bak ijs. Van geniepig tot opzichtig. Van één keer in de week tot meerdere keren per dag. Spullen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Hoeveel nieuwe kansen blijf je geven? Hoe verhouden vergeving en vermaning zich tot elkaar?
Genade zit in de essentie van het christelijke geloof. God vergeeft ons door het volmaakte offer van de enige Heere Jezus Christus. En als ons zoveel wordt vergeven, dan is het logisch dat wij ook elkaar zullen vergeven. De Bijbel roept daar ook meerdere keren toe op.
Want als u de mensen hun overtredingen vergeeft, zal uw hemelse Vader u ook vergeven. Maar als u de mensen hun overtredingen niet vergeeft, zal uw Vader uw overtredingen ook niet vergeven. (Mattheüs 6:14-15)
Toen kwam Petrus naar Hem toe en zei: Heere, hoeveel keer zal mijn broeder tegen mij zondigen en ik hem vergeven? Tot zevenmaal toe? Jezus zei tegen hem: Ik zeg u: niet tot zevenmaal, maar tot zeventig maal zevenmaal. (Mattheüs 18:21-22)
En wanneer u staat te bidden, vergeef als u tegen iemand iets hebt, opdat ook uw Vader, Die in de hemelen is, u uw overtredingen vergeeft. Maar als u niet vergeeft, zal uw Vader, Die in de hemelen is, ook uw misdaden niet vergeven. (Markus 11:15-16)
Verdraag elkaar en vergeef de een de ander, als iemand tegen iemand anders een klacht heeft; zoals ook Christus u vergeven heeft, zo moet ook u doen. (Kolossenzen 3:13)
De Bijbelkenners onder ons zullen tot nu toe nog weinig nieuws hebben gelezen. Maar hoe verhoudt dit zich dan tot de vermaning? Wanneer vergeef je; en wanneer vermaan je?
Als je in de Bijbel zoekt naar het woord “vermaning”, dan vind je meer dan 100 Bijbelteksten. Het is dus een belangrijk thema waar genoeg over te zeggen is. Als we deze Bijbelteksten met elkaar vergelijken, dan kunnen we daar een aantal belangrijke lessen uit leren.
Vermaning is een daad uit liefde.
We zien bijvoorbeeld dat Jezus mensen vermaant, die Hij daarvoor heeft genezen. Denk bijvoorbeeld aan de blinden in Mattheüs 9 en de melaatse in Markus 1. Jezus toon Zijn liefde door deze mensen te genezen, én vervolgens vermaant Hij ze.
En toen Jezus vandaar verderging, volgden Hem twee blinden, die riepen: Zoon van David, ontferm U over ons! Toen Hij in huis gekomen was, kwamen de blinden naar Hem toe. En Jezus zei tegen hen: Gelooft u dat Ik dat kan doen? Zij zeiden tegen Hem: Ja, Heere. Toen raakte Hij hun ogen aan en zei: Het zal u gaan naar uw geloof. En hun ogen werden geopend. En Jezus vermaande hen streng en zei: Kijk uit, niemand mag het te weten komen! Maar zij gingen weg en maakten Hem bekend in heel dat gebied. (Mattheüs 9:27-31)
En er kwam een melaatse naar Hem toe, die Hem smeekte en voor Hem op de knieën viel en tegen Hem zei: Als U wilt, kunt U mij reinigen. En Jezus, innerlijk met ontferming bewogen, stak Zijn hand uit, raakte hem aan en zei tegen hem: Ik wil het, word gereinigd! En toen Hij dit gezegd had, week de melaatsheid meteen van hem, en hij werd gereinigd. En nadat Hij hem streng vermaand had, stuurde Hij hem meteen weg, (Markus 1:40-43)
Vermaning heeft altijd een doel.
groeien in geloof, heiliging en rechtvaardiging. Dit zien we in het oude testament terug bij Job (bijvoorbeeld in hoofdstuk 33 en 36) en natuurlijk in Spreuken. Maar ook in het Nieuwe Testament lezen we dit terug. Bijvoorbeeld in 1 Thessalonicenzen 2:3.
Hij opent hun oor voor Zijn vermaning, en zegt dat zij zich bekeren moeten van het onrecht. (Job 36:10)
Dan openbaart Hij het voor het oor van de mensen, en Hij verzegelt hun tuchtiging, om de mens van een verkeerde daad af te brengen. (Job 33:16-17)
Want onze vermaning kwam niet voort uit dwaling, of uit onzuivere motieven, en ging ook niet met bedrog gepaard, maar, zoals wij door God beproefd zijn om ons het Evangelie toe te vertrouwen, zo spreken wij, niet om mensen te behagen, maar God, Die onze harten beproeft. (1 Thessalonicenzen 2:3)
Vermaning is een manier van begeleiding en opvoeding.
Een mooie tekst die hierbij aansluit vinden we in 2 Timotheüs 4:2, waar de opdracht klinkt om te vermanen met geduld en onderricht. Hebreeën 3:13 sluit hier mooi bij aan door te zeggen dat vermaning dagelijks weer nodig is.
predik het Woord. Volhard daarin, gelegen of ongelegen. Weerleg, bestraf, vermaan, en dat met alle geduld en onderricht. (2 Timotheüs 4:2)
maar vermaan elkaar elke dag, zolang men van een heden kan spreken zolang men van een heden kan spreken opdat niemand van u verhard zal worden door de verleiding van de zonde. (Hebreeën 3:13)
Vermaning is dus een vorm van correctie of aanmoediging die voortkomt uit liefde en zorg en die als doel heeft om écht te leven naar Gods wil. In de essentie leert God ons door de Bijbel heen dat onrecht en zonden niet passief getolereerd en vergeven moeten worden. We moeten ze confronteren met liefde en begeleiding, waarbij we het doel van Gods heerlijkheid voor ogen houden.
Niet vergeving versus vermaning, maar vergeving en vermaning!